Het fascineert me hoe sommigen hier al jaren over filosoferen. Het lijkt wel of het denken en praten over non-dualiteit geen einde kent. Ik kan er trouwens wél met veel plezier naar luisteren. Ik geniet van de pogingen om met het menselijk brein het mysterie van ons bestaan te ontrafelen. In veel theorieën van non-dualiteit kan ik ook een heel eind meekomen. Ze zetten je aan het denken en maken dat je anders naar jezelf en de wereld kijkt. En dat is waarschijnlijk ook de hele intentie van deze mensen. En dat doen ze goed! Ik heb zelf eens een bijzondere spirituele reis gemaakt met behulp van Ayahuasca. Het bracht me in die hoge sferen waarover in de non-dualiteit zoveel over gesproken wordt. Het heeft voor mij veel van deze non-duale, maar ook andere spirituele ideeën bevestigd. In mijn notitieblokje van die nacht heb ik half onder invloed van de Ayahuasca – en dus nauwelijks te lezen – met grote dikke letters opgeschreven: ALLES IS WAAR! Het was een intense ervaring.
‘Het lijkt wel of het denken en praten over non-dualiteit geen einde kent’
Maar tegelijkertijd bekruipt me bij deze hoog-over onderwerpen ook een gevoel van onzinnigheid en voelt het voor mij niet als de bedoeling dat ik me met deze hoog-over onderwerpen bezig moet houden. We hebben hier op aarde immers een aardse, dus duale beleving. En hoezeer je ook bezig bent met deze hoog-over onderwerpen, je bent hier op aarde, je leeft in een dualiteit en je hebt als mens nou eenmaal niet het totaalplaatje. En dat is met een reden, daar ben ik van overtuigd. Hoezeer ik ook voel dat deze hoog-over onderwerpen ook de waarheid zijn, ik kan er zelf nu gewoon niet zo heel veel mee. Het is eigenlijk de kunst te accepteren dat je als mens nou eenmaal niet alles kán weten. Zo zijn wij gemaakt. Je mag het laten-zijn.
Het lijkt bij deze non-dualiteitsbeweging ook alsof alle tussenlagen van het bestaan worden vergeten of er niet toe doen. Alsof een huis alleen een zolder en een benedenverdieping heeft en de tussenverdiepingen niet bestaan. Het bestaan is voor mij meer dan wat we als mensen voelen, horen, ruiken, proeven en zien. Ik geloof in reïncarnatie, energieën, gidsen, andere dimensies en nog veel meer onderwerpen die te maken hebben met spiritualiteit. Deze ‘tussenlagen’ van spiritualiteit hebben mij persoonlijk tijdens mijn zoektocht meer antwoorden gegeven dan de hoog-over benaderingen. Ook deze tussenlagen zijn voor mij allemaal waar.
‘Het lijkt bij deze non-dualiteitsbeweging ook alsof alle tussenlagen van het bestaan worden vergeten of er niet toe doen’
Maar het voelt ook niet als de bedoeling om met deze tussenlagen zo intensief bezig te zijn. Ik heb nu immers de aardse ervaring en ik wil de lessen leren die in deze aardse context juist zo mooi te leren zijn. Natuurlijk, er is een lijntje met hierboven en dat geeft me altijd weer die verlichting in de “zwaarte” van het duale bestaan. Maar ik wil niet voor mijn gevoel wegvluchten naar hogere sferen, ik wil juist geaard zijn en me volledig ontwikkelen in deze dualiteit. Hier leer ik immers de lessen waar ik als ziel voor gekozen heb. Ik heb wellicht nog een jaartje of veertig in dit duale bestaan te gaan en daarna heb ik genoeg “tijd” om weer in hogere sferen te zijn. Ik denk dat het risico vrij groot is dat je jezelf kan verliezen in die hogere sferen als je daar teveel mee bezig bent. Je kan losraken van de aardse werkelijkheid. Dat voelt voor mij niet als de bedoeling van deze aardse ervaring. Het voelt dus niet als mijn roeping om me veel in die hogere sferen te begeven. Een paar keer is voldoende voor mij. Misschien is dat voor anderen juist wel de bedoeling, maar niet voor mij. Ik wéét dat ik een onzichtbaar lijntje heb met deze hoge sferen en ik voel dat er meer is dan wat ik nu kan waarnemen. Maar ik blijf geaard en volledig aanwezig in deze aardse beleving. Het gaat wat mij betreft om een gezonde balans tussen de hogere sferen en de aardse werkelijkheid. Ik heb prachtige antwoorden gekregen door me kort in die hogere sferen te begeven, maar nu wil ik, verrijkt met deze antwoorden en inzichten, verder leven en leren in deze dualiteit. En daarmee is wellicht toch ook hier in de dualiteit weer alles prachtig in balans – leven op aarde met de spirituele hulplijnen in je binnenzak.
‘Het gaat wat mij betreft om een gezonde balans tussen de hogere sferen en de aardse werkelijkheid’
Door je actief te verdiepen in spiritualiteit word je bewust van de hulplijnen die altijd in en om je aanwezig zijn. Het zijn hulplijnen die je mag gebruiken in je aardse bestaan. Ze geven je op het juiste moment dát inzicht, die steun of dát zetje dat je net nodig hebt om een volgende stap te zetten. Dat zijn hulplijnen vanuit de hoog-over theorieën, maar ook vanuit de tussenlagen van ons spirituele huis (gidsen, overleden naasten, je hogere zelf, engelen, etc.). Gebruik die hulplijnen! Ze zijn er niet voor niets. Het is fantastisch dat ze je ter beschikking staan. Maar vergeet echter je belangrijkste hulplijn niet… Dat ben je namelijk zelf. Je aardse gewone zelf. Jouw innerlijke kompas is de beste hulplijn die er is. Je bent nu immers op aarde, je voeten staan op de grond en dit is simpelweg nu de realiteit waar je bewust van bent. Heb vertrouwen in jezelf, luister naar je gevoel en geef je daaraan over. Daar heb je geen Ayahuasca of urenlang praten en nadenken over non-dualiteit voor nodig. Het is er hier en nu en staat je altijd ter beschikking. Gebruik die hulplijn.
Michiel van der Pols
