Croisets Succes

In de nieuwe ParaVisie een artikel naar aanleiding van publicatie in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde van de onderzoeksresultaten van archiefonderzoek naar de beroemde Nederlandse paragnost en healer Gerard Croiset, uitgevoerd door de Amsterdamse neuroloog en emeritus-hoogleraar Rien Vermeulen. Zijn conclusie? Croiset genas, maar dat lag niet aan één of andere gave. Betwistbaar, zoals te lezen valt in ParaVisie, dat ook voorbeelden geeft van Croisets successen. Hierbij een aantal andere, rechtstreeks afkomstig uit een samenvatting van het onderzoek in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde (M. Vermeulen, 2018;162:D2777).

‘De tweede patiënt was de vrouw van een huisarts die opgenomen was in een academische kliniek na een infectie met het poliovirus (1957). Zij was gedurende enige tijd beademd. Volgens de behandelend artsen was zij voldoende hersteld om weer zelfstandig zonder ondersteuning te kunnen ademen, maar als een poging hiertoe werd gedaan raakte zij telkens weer in paniek en moest de beademing worden hervat. Haar echtgenoot overlegde met de artsen in de kliniek over het inschakelen van Croiset. Zij gaven hun toestemming. Croiset zei tegen de artsen dat hij de paniek van deze vrouw niet kon verminderen. Dat kon volgens hem alleen met suggestietherapie, maar zijn behandeling werkte niet op die wijze. Hij kon wel haar spierkracht verbeteren, hoewel die volgens de artsen al voldoende was hersteld. Tijdens de behandeling door Croiset kwam patiënte los van de beademing (1958). Ik scoorde het effect van de behandeling als positief, omdat het effect zonder de behandeling door Croiset niet was bereikt.’

‘Een patiënt met epilepsie ervoer hinderlijke bijwerkingen van de vele anti-epileptica die hij gebruikte. Croiset moedigde hem aan de doseringen geleidelijk te verminderen (1973). Dit bleek mogelijk tot 5% van de oorspronkelijke hoeveelheden. Omdat Croiset verantwoordelijk was voor het verlagen van de doseringen van de medicijnen waardoor de bijwerkingen afnamen, beoordeelde ik het effect van de behandeling als positief.’

‘Een man met een hernia op het niveau L4-L5 had van een chirurg het advies gekregen zich te laten opereren. Hij gaf echter de voorkeur aan behandeling door Croiset, omdat hij bang was voor de complicaties van de operatie waarover de chirurg hem informeerde. Croiset raadde de man aan de voorgestelde operatie toch te ondergaan en voorspelde een goede afloop. De operatie werd een succes (1967). De vrouw van deze man bedankte Croiset, omdat hij haar man de moed had gegeven zich te laten opereren. Dit zou hij zonder Croiset niet hebben gedurfd, en daarom is de score positief.’