HELP
Geld manifesteren als andere vormen van genezing uitblijven…
Ik ben Annemarie (36) en heb het Ehlers Danlos Syndroom (EDS). Dit is een genetische aandoening waarbij het bindweefsel niet bindt. Zie het als ‘Action kwaliteit plakband’ in plaats van sterke duct tape. Mijn bindweefsel, dat door je hele lichaam zit, is van die plakbandkwaliteit. Zowel gewrichten als organen raken daardoor aangetast. De wervelkolom is in feite een hele rij gewrichten bovenop elkaar. Deze gewrichten zijn instabiel en mijn wervels schuiven van elkaar af. Daardoor komen er zenuwen en komt zelfs de hersenstam in de verdrukking. Dat is zo ernstig dat het tot levensbedreigende klachten leidt. Ik heb meerdere operaties nodig die in Nederland niet vergoed worden. Daarom ben ik al geruime tijd aan het Crowdfunden. Na recent contact met de arts in Barcelona bleek mijn situatie inmiddels zo ernstig dat we het streefbedrag hebben moeten ophogen.
Inmiddels bijna viereneenhalf jaar geleden begon mijn ziekte. Door het medische systeem werd ik echter totaal aan mijn lot overgelaten, niemand herkende het ziektebeeld in Nederland. Ik belandde in bed en de artsen vertelden mij dat er niks aan de hand was, terwijl ik zware neurologische problemen had. Dankzij een vriendin die mijn ademhalingsproblemen herkende uit een documentaire op Netflix, kwam ik in contact met bepaalde neurochirurgen in Spanje die over de juiste kennis en expertise bleken te beschikken om mij te behandelen. De dichtstbijzijnde arts bevindt zich in Barcelona. Na het consult met deze man was er voor mij een enorme opluchting, eindelijk duidelijkheid! EDS is een relatief zeldzame aandoening en wervelkolomproblemen daarbij zijn nog zeldzamer, dit heet cci/aai. Een operatie zou mij kunnen helpen, zo kreeg ik in Spanje te horen. Maar… daar zit een enorm prijskaartje aan. Dit betekent crowdfunden. Er is geen vergoeding vanuit het medische systeem mogelijk. Hoewel ik eerst allerlei andere trajecten heb gevolgd om te genezen, rest mij nu niets anders dan mijn medemens om hulp te vragen.
Ten tijde van de diagnose was ik erg in de war. Ik kon mijn ziekte niet dragen en crowdfunden leek een ver-van-mijn-bedshow. Vanuit mijn bed ben ik begonnen met het zoeken naar antwoorden. Waarom was ik ziek geworden? Terwijl ik van huis uit christelijk ben opgevoed, voelde ik dat mijn zoektocht nog niet afgerond was. Ik heb mij verdiept in het zelfhelende vermogen, heb een traumatraject gedaan en behoorlijk aan mezelf gewerkt. Hierdoor nam mijn mentale weerbaarheid toe, maar mijn lichaam bleef ondertussen gewoon achteruitgaan. Ik begon naar antwoorden te zoeken in de Bijbel en andere oude geschriften. Mijn vraag naar waarom mensen zo ziek worden bleef me in elk geval achtervolgen. Ik heb me erg eenzaam gevoeld in die tijd. Door de klachten van mijn ziektebeeld lig ik inmiddels in een donkere kamer, omdat ik geen licht meer verdraag. Het moet zo stil mogelijk zijn in huis, omdat geluid mij zieker maakt. Ik raak vaak buiten bewustzijn en stop geregeld met ademen. Zo zijn er nog tientallen andere klachten. Dit zal steeds ernstiger worden, tot ik op een dag verlamd raak en niet meer kan praten. Of dat mijn lichaam stopt met ademen en niet meer begint.
Toen…
Ik heb besloten dat ik mezelf iets anders gun en houd mij vast aan de kracht van de gedachte dat ik een prachtig wezen ben dat door God gemaakt is. En waarom de één ziek wordt en de ander niet? Spiritueel gezien is het altijd karma, maar ik vraag me weleens af hoe groot het mijne dan wel niet is (😉). Ik heb vele dingen uitgeprobeerd om beter te worden, van voeding aanpassen tot een prana retreat en geloven in mezelf, de kracht van manifestatie en bidden tot God. Genezing bleef vooralsnog uit… Ik weet dat we allemaal kinderen van God zijn en liefde en licht mogen verspreiden op aarde. Ik vind het verdrietig dat ik daar op dit moment geen deel meer van uitmaak. Licht en liefde is overal, maar in een donkere kamer liggen gun ik eerlijk gezegd niemand. Ik wil zo graag weer naar buiten, het gras onder mijn voeten voelen, de frisse lucht inademen. Meer heb ik niet nodig om gelukkig te zijn, maar het lijkt letterlijk een vorig leven voor mij. En hoewel ik geloof in licht en liefde en het pad dat God en het universum voor mij hebben uitgestippeld, blijft het al jaren een ongelofelijk moeilijke strijd. Ik heb daarom een andere weg gekozen. Wat moet ik anders? Gewoon wachten op de dood? Nee, deze weg betekent dat er voor mij een kans is om beter te worden. Helaas kost deze weg vreselijk veel geld. Ergens afgelopen december zat ik op zo’n heftig dieptepunt, dat ik met al mijn kracht het universum om hulp geroepen heb. Binnen een aantal dagen belandde er toen een vrouw op mijn pad met een groot netwerk. En er zijn meer mooie mensen op mijn pad gekomen dankzij mijn crowdfunding. Daardoor zijn we al over de helft van het benodigde totaalbedrag! Ik manifesteer nog steeds en hoop en bid op een wonder… Want we zijn er nog niet.
En nu…
Met de operatie zullen mijn wervels worden gefixeerd, zodat ze niet meer heen en weer kunnen schuiven en mijn klachten verdwijnen. Ik heb het ervoor over. Sterker nog: ik krijg dan het vooruitzicht dat ik weer uit het bed kan, waar ik nu al jarenlang 24/7 in lig als jonge vrouw. Toen Niels (hoofdredacteur van ParaVisie) op mijn pad kwam en mij aanbood samen een artikel te schrijven, wist ik dat dit weer zo’n presentje was waar ik ontzettend dankbaar voor ben! Zonder de hulp van mijn medemens ga ik het niet redden, ik verdraag inmiddels zo weinig prikkels meer dat praten, bewegen en geluiden mijn hele zenuwstelsel overbelasten. Ondertussen geloof ik nog steeds in het zelfhelend vermogen. En ik geloof dat God heel veel kan, maar elke prikkel maakt mij op dit moment zieker en zieker. Daarom gebruik ik nu al mijn krachten om te proberen het geld zo snel mogelijk bij elkaar te krijgen. Opdat ik mijn leven weer op kan pakken en een toekomst ook voor mij weggelegd is. En bovenal: het leven leven zoals het eigenlijk oorspronkelijk voor mij is bedoeld. Ik heb nog genoeg te doen hier op aarde…
Help je mij mijn leven terug te krijgen door een donatie te doen? Zodat ik mijn zielsmissie kan gaan leven? Mijn dank is enorm!
Of doneer rechtstreeks:
NL80 RABO 0197 7683 26
t.n.v. Stichting Ann on top again
Een eerder interview met Annemarie, vind je hier: https://www.eo.nl/artikel/het-leven-van-annemarie-hangt-aan-een-zijden-draadje-door-de-ziekte-cciaai
