Hollywood versus the Aliens

In de nieuwste ParaVisie Magazine, die van oktober 2022, is een artikel opgenomen van de hand van het Belgische medium Isabelle Duchêne over de impact van Hollywood op onze beleving van het paranormale. Conclusie? We worden banger gemaakt voor het ongeziene dan nodig is. En waarom? Omdat mensen dan misschien wel twee keer nadenken voordat ze zonder bemiddeling van derden, bijvoorbeeld van kerkelijke instanties, contact leggen met hogere sferen? En deze instanties daardoor hun macht grotendeels verliezen?

Waar de kerk moeite had rechtstreeks contact tussen de levenden en de doden te tolereren, hadden wereldlijke overheden meer problemen met het verschijnsel van de ufo. Een verschijnsel dat vooral na 1947 de beperkte macht van de overheid om zijn burgers te beschermen tegen een dreiging van buitenaf, bijvoorbeeld een buitenaardse inmenging of zelfs invasie, leek bloot te leggen. Dat zoiets de machthebbers onwelgevallig was, blijkt uit de aanbevelingen van het zogeheten ‘Robertson Panel’.

Robertson Panel, 1953

Dit door de CIA aangestuurde panel van wetenschappers kreeg in 1953 als taak mee het ufo-verschijnsel te ontkrachten en zelfs te ridiculiseren, aangezien de onrust en de achterdocht, zeker na de massale waarnemingen boven nota bene het Capitool te Washington in datzelfde jaar, onder de bevolking leek toe te nemen. Eén van de aanbevelingen die het panel deed, was de ‘heropvoeding’ van het publiek om het ufo-verschijnsel van zijn mystieke aura te ontdoen. Letterlijke zin uit het rapport dat het panel vervolgens uitbracht: ‘Voorlichting zou bewerkstelligd kunnen worden door de inzet van de massamedia, zoals televisie, films en artikelen in populaire tijdschriften.’

Washington, 1952

Volgens de Amerikaanse auteur Bruce Rux is dat precies wat er vervolgens gebeurde. In zijn lijvige standaardwerk over dit onderwerp – Hollywood Vs. the Aliens (1997) – doet hij en détail verslag van de overheidsbemoeienissen op dit vlak en legt hij de talloze infiltraties van diverse veiligheidsdiensten in de Hollywood-entertainmentindustrie bloot die als doel hadden desinformatie over het onderwerp te verspreiden of het in het belachelijke te trekken. Vooral het daaropvolgende decennium kwamen opvallend genoeg inderdaad talloze blockbusters uit die de idee van bezoek uit de ruimte zo verbeeldden, dat het bespottelijk werd. Denk aan broddelwerkjes als Cat-Women of the Moon (1953) en Santa Claus Conquers the Martians (1964).

Cat-Women (1953)

Santa Claus (1964)

Af en toe echter, werden er ook in dergelijke overduidelijk absurd bedoelde films waarheidsgetrouwe elementen van het ufofenomeen verwerkt. Mocht er vervolgens iemand naar voren komen die beweerde werkelijk in contact te staan met aliens, zoals in deze periode en nog veel nadrukkelijker vanaf de jaren zeventig niet zelden gebeurde, dan was de link met die belachelijke rolprenten snel gelegd en de getuige binnen no-time afgeserveerd. ‘Die hebben teveel Hollywood-films gekeken’, was bijvoorbeeld een veelgehoorde reactie op getuigenissen van ufowaarnemingen of -ontvoeringen.

Killers from Space (1954)

Sinds de publicatie van Rux’ boek is er een kwart eeuw verstreken. Andere auteurs hebben, hoewel ze de link tussen de veiligheidsdiensten en Hollywood erkennen, de theorieën van Rux genuanceerd. Zwak element in het boek van Rux blijkt zijn overtuiging te zijn dat Amerikaanse administraties, afhankelijk van hun politieke voorkeur, verschillend met het ufofenomeen zijn omgegaan. In het geval van een conservatieve, republikeinse administratie wilde men volgens Rux de nadruk leggen op het gevaar van een buitenaardse aanwezigheid, terwijl de democraten steevast een meer vredelievend beeld van onze ruimtebroeders zouden hebben willen schetsten. Maar… Het schattige wezentje uit E.T. (1982) van Steven Spielberg verscheen tijdens de republikeinse Reagan-administratie, terwijl de oorlogszuchtige aliens van Independence Day (1996) tijdens de democratische Clinton-administratie ten tonele verschenen.

E.T. (1982)

Independence Day (1996)

Enfin, duidelijk is dat het werk van Rux een update behoeft, zeker nu op z’n minst de schijn gewekt is dat de Amerikaanse overheid, in dit geval het militaire apparaat en nog specifieker: de Amerikaanse marine, bereid is werkelijke openheid van zaken te geven. Wordt ongetwijfeld vervolgd!

Niels Brummelman, niels@edicola.nl