Moeder Meera
Het geroezemoes in de zaal neemt af en nieuwsgierig kijk ik om me heen. De meeste mensen lijken in gedachten verzonken of zijn gewoon ‘stil’ in afwachting van Moeder Meera. De Moeder van het Paramatman licht en de belichaming van het vrouwelijke aspect van God, zoals staat geschreven op haar site. Moeder Meera is in 1960 in India geboren en het doel van haar werk is om de mensen te helpen met het openen van onze harten voor het licht. Ze reist de hele wereld over om ons gratis Darshan, zoals dat heet, te verlenen, om zo het licht te verspreiden.
Ik wilde het graag meemaken. Niet omdat ik een lichamelijke klacht heb, maar vanwege het ‘ontwarren’ van de ziel. Wanneer Moeder Meera het hoofd aanraakt, signaleert zij waar de energiebanen in de knoop zitten en geblokkeerd zijn. Dit kan zijn door ons incarnatieproces en invloeden van buitenaf, waar wij dagelijks mee van doen hebben. Met een zachte energie, werkt Moeder Meera aan het vrijmaken van onze blokkades, welke onze spirituele vooruitgang belemmeren. Op deze wijze word je geholpen bij je zielsontwikkeling. Wanneer ik deze informatie lees op haar site, wéét ik dat ik daarheen wil. Vooral de term ‘het ontwarren van de ziel’ werkt als een trigger. Het lijkt me heerlijk om mijn ziel te laten ‘doorlichten’ en tegelijkertijd kan mijn ongeorganiseerde, drukke geest wel een reset gebruiken. Dat ik daarvoor naar Keulen moet afreizen, neem ik op de koop toe.
‘Wanneer ik deze informatie lees op haar site, wéét ik dat ik daarheen wil’
Inmiddels is het muisstil in de theaterzaal in Keulen. Iemand gebaart ons te gaan staan en Moeder Meera loopt binnen en neemt plaats op het podium. Een kleine Indiase vrouw, gekleed in een prachtig, kleurrijk gewaad. Ik heb de neiging haar enthousiast te begroeten, maar door de serene stilte laat ik die ingeving voorbij gaan. Haar begeleider knikt en 150 mensen gaan geruisloos zitten. Door haar kalme verschijning ontstaat er een vredige atmosfeer en een stil krachtveld waarmee iedereen verbonden lijkt te zijn. Ik kijk nogmaals om me heen en zie dat de meeste mensen hun schoenen hebben uitgetrokken. Ik worstel nog wat om mijn voeten te ontdoen van het overbodige schoeisel, en verzink in diepe rust.
Darshan met Moeder Meera verloopt volgens een zorgvuldig bepaalde procedure, zodat zij haar werk (het overdragen van het licht) geconcentreerd en efficiënt kan uitvoeren. Er wordt niet gesproken, er heerst alleen een vredige stilte. Telkens wordt er een rij gevraagd om in het gangpad knielend aan te sluiten, en zo richting het podium te ‘kruipen’. Doordat je geknield zit, openen de energiebanen zich, waardoor de energie beter kan stromen.
‘Telkens wordt er een rij gevraagd om richting het podium te kruipen’
Een tijdje staar ik gefascineerd naar het ritueel en probeer een patroon te ontdekken. Krijgen ernstig zieke mensen een extra behandeling? Besteedt ze langer aandacht en tijd aan deze doelgroep? Nee, dat kan ik niet ontdekken. Alles gaat op zielsniveau en vereist blijkbaar dezelfde behandeling. Wanneer ik ook deze gedachte kan loslaten, sluit ik mijn ogen en geniet van het moment.
Ik schrik op, als mijn rij wordt verzocht in het gangpad plaats te nemen. Ik neem mezelf voor om thuis weer aan mijn lenigheid te gaan werken, als ik schuifelend, op mijn knieën, richting het podium beweeg. Van de innerlijke rust van zo-even is niks meer te bespeuren. Mijn hart gaat tekeer van nieuwsgierigheid en mijn ziel is in afwachting van de ‘ontwarring’. Ik neem voor haar plaats en buig mijn hoofd. Een korte tijd houdt ze mijn hoofd vast en daarna ga ik rechtop zitten zodat ze mij in de ogen kan kijken. Dit is het moment van Darshan (‘aanbidding’). Ze kijkt me doordringend aan en zoekt naar plekken in mijn stelsel waar het licht speciaal nodig is. Daar brengt ze licht, energie, kracht, zuivering en innerlijke genezing. Alles om het hele wezen in harmonie te brengen en elk deel in het lichaam te openen voor het licht.
‘Ze kijkt me doordringend aan’
Het moment is snel voorbij. Dankbaar knik ik naar haar en maak me uit de voeten voor de volgende in de rij. Zachtjes, op m’n tenen, loop ik naar mijn stoel, om de harmonie niet te verstoren. Daar zit ik lekker met mijn tevreden ziel en zaligheid ‘de tijd’ uit, totdat iedereen zijn Darshan heeft ontvangen.
Nogmaals kijkt Moeder Meera iedereen in de zaal doordringend aan. Daarna sluit ze haar ogen en volgen wij haar voorbeeld. Ik heb geen idee hoe lang we in deze gelukzalige toestand van ‘ZIJN’ verkeren, wanneer ons wederom verzocht wordt om te gaan staan uit respect en dankbaarheid voor Moeder Meera. Ze vertrekt zonder woorden, maar laat ons achter met een groot geschenk: innerlijke vrede, gehuld in het licht van Paramatman.
Moeder Meera is geregeld op reis om Darshan te geven in verschillende landen. Op haar site: https://www.mothermeera.com/nl/ kun je haar reisschema zien om Darshan te ontvangen.
Tekst: Karin Achten (columniste van ParaVisie en expert op het gebied van een gezonde, verantwoorde levensstijl. Zie: www.todayimeet.nl)