My Pride

Als kleuter wist ik al dat ik dol op jongens was. Op vijfjarige leeftijd, kreeg ik mijn eerste kusje van Pietje uit de Wolmaransstraat. Ik was verliefd en iedereen moest het weten. Toen ik 10 jaar oud was, keek ik vol bewondering naar de oudere meiden. Zij droegen strakke kokerrokjes en hakjes. Ik wist het zeker… dat wil ik later ook. Op en op top vrouw zijn. Later zou ik trouwen met een cowboy. Nog steeds houd ik van stoere mannen. Er was niemand die mij dit heeft aangepraat. Het kwam uit mezelf. Ik groeide uit tot een echte vrouw en daar ben ik trots op. That’s my pride.

Het is dus belangrijk dat kinderen vanuit hun persoonlijke gevoel zelf mogen bepalen wie ze zijn en welke seksuele voorkeur zij hebben. Deze ontdekkingstocht heeft voor sommige kinderen tijd nodig. Het kan ook verwarrend zijn en daarom is het goed dat we er open over praten. Dat ieder kind met respect van de omgeving zijn of haar geaardheid kan ontdekken. Dat is iets anders dan de diversiteitspropaganda waardoor kinderen worden beïnvloed en gehersenspoeld. Dit heeft verstrekkende gevolgen. Zij zijn levenslang klant van de farma-industrie en kunnen zich niet meer voortplanten. In mijn beleving is dit crimineel.

Ik wilde dit leven als vrouw ervaren en misschien wil jij een Tomboy zijn. Misschien vond jij als meisje andere meisjes leuk. Kortom… diversiteit is prima zolang het geen perversiteit wordt. Ik steun de diversiteit vanuit mijn hart maar laat mijn gevoelens niet misbruiken door een inmenging van zieke geesten die de hele maand juni hebben uitgeroepen tot Gay Pride maand. Zodra iets zó uitgebreid wordt gepromoot vanuit een overheid is het niet puur, maar pure indoctrinatie. Het het een puntje op de agenda, dat als doel de wereldwijde hervorming van de mensheid heeft. 

Van mij dus geen steun voor deze campagne, maar wel veel liefde voor de ‘diverse’ vrienden om mij heen.

© Ana Akkerman, www.rimpelsopjeziel.nl