Portret: Eva Slootemaker
Als je mij nu vraagt: ‘Is er de afgelopen vijf jaar veel veranderd in je leven?’, dan zou ik je glimlachend antwoorden of je nog eventjes blijft zitten op mijn groene canapé. Ik heb gespreksstof voor minimaal twee uur en dan nóg komen niet alle ins en outs aan bod. ‘Eh, leg eens uit’, hoor ik je een beetje plagend vragen. Bepaalde gebeurtenissen en emoties laten zich niet vangen in een paar woorden. En bovendien, het verleden is geweest. Ik praat liever over de toekomst, zoals het uitgeven van mijn allereerste boek. ‘Zal ik nog een verse muntthee voor je zetten?’
Liefdevol
Tijdens mijn soms ingewikkelde veranderingsprocessen, hebben een aantal mensen mij onvoorwaardelijke gesteund. Eén van deze kanjers is het veelzijdige medium Eva Slootemaker die met behulp van kaartleggingen, foto’s lezen en het contact hebben met gene zijde, mij telkens weer weet op te fleuren wanneer bepaalde levenslessen me echt te bar worden.
Steile golven die er uiteindelijk voor zorgen dat ik, met ieniemienie stapjes, mijn hart ben gaan volgen door columns te schrijven en te publiceren, over mensen en onderwerpen die mij de moeite waard lijken om te delen. Het begin van een nieuw avontuur, waarvan het einde, wat mij betreft, nog lang niet in zicht is.
Bijzondere helm
Volgens haar moeder is Eva ‘geboren met een helm op’. Een uitspraak die je absoluut niet moet associëren met een complexe bevalling waarbij de vliezen niet gebroken zijn. Het zijn Eva’s paranormale gaven waar zij op doelt. Buitenzintuiglijke ervaringen die Eva zich al vanaf haar 5e kan herinneren en in huize Rep nooit raar, maar juist heel gewoon worden gevonden. Eva’s Zaanse wiegje staat immers in een liefdevolle en spirituele familie. Wat een zegen!
2 in 1
Eva typeert zichzelf als ‘een Eva thuis’ en ‘een Eva op het werk’. Een evenwichtige mix waarbij zij thuis lekker zichzelf kan zijn en klaarstaat voor familie en vrienden. Op het werk gaat er een knop om en wordt zij als vanzelf door gene zijde overgenomen.
Eva beschouwt haar paranormale gaven als een cadeautje en terwijl zij dit uitspreekt, twinkelen haar reebruine ogen. Een ontwikkelingsproces dat trouwens niet vanzelf is gegaan en waar ik al vaker over geschreven heb. Inspirerende en soms bitterzoete verhalen van mensen, die na een depressie, ziekte of andere narigheid, uiteindelijke hun hart zijn gaan volgen. Hierdoor kwam ruimte vrij voor andere ideeën en kreeg hun leven meer kleur.
Terug van weggeweest
Rond haar 12e verbleken haar gaven als sneeuw voor de zon. Eva vindt dit wel best zo, omdat zij het idee heeft dat wat zij ziet en voelt maar verzinsels zijn. Haar spirituele waarnemingen komen weer naar boven borrelen wanneer zij het ouderlijk huis verlaat om op zichzelf te gaan wonen. Beelden en gevoelens die zij niet echt begrijpt en haar zelfs een beetje beangstigen.
Ware Jakob
Wanneer Eva rond haar 21e gaat scheiden, gaat zij voor de broodnodige afleiding allerlei cursussen volgen zoals (tarot)kaarten leggen, intuïtieve ontwikkeling en magnetiseren. Plotseling komt haar leven in een stroomversnelling. Tijdens een meditatie ziet zij voor de eerste keer een familielid. Het is haar oma die haar vraagt om de meegebrachte energetische bloemetjes te tekenen op een stuk papier. Een indrukwekkende ervaring, aldus Eva. En het wordt nog leuker: tijdens één van de cursusavonden loopt zij haar ware Jakob alias Henk tegen het lijf. Haar echtgenoot die haar stimuleert en ondersteunt, maar er ook voor zorgt dat zij lekker met beide voetjes op de grond blijft staan.
Regulier of paranormaal
Uit nieuwsgierigheid meldt zij zich rond haar 27e aan bij de spirituele vereniging De Kern. Een inschrijving met verrassende gevolgen, want amper over de drempel wordt Eva, tot haar grote verbazing, dolenthousiast geprezen om haar spirituele talenten. Uitspraken die Eva, ondanks haar onzekerheid, hét duwtje geven om op beurzen als trance medium en kaartlegster aan de slag te gaan. Blijmakende gebeurtenissen die naast het werk als hondentrimster en het werken in een boekhandel, haar bijna fataal worden. Eva wordt ziek… en hóe! Gene zijde windt er geen doekjes om en stelt haar het ultimatum: kiezen voor de reguliere of de paranormale dienstverlening. En dus niet voor allebei. En doet zij dit niet, dan zal zij niet volledig lichamelijk kunnen herstellen. Wat een schrik!
Pas dan valt het kwartje en kiest zij volledig voor het mediumschap. ‘De beste beslissing ooit’, aldus Eva.
Mensen concrete handvaten aanreiken zodat zij verder kunnen met hun leven, is haar ultieme missie. En dit doet zij niet alleen voor belangstellenden uit de regio, maar ook voor cliënten afkomstig uit andere EU-landen en zelfs uit Suriname.
Het hoeft niet per se, maar het geeft haar een goed gevoel wanneer mensen haar adviezen ter harte nemen en er daadwerkelijk mee aan de slag gaan.
Trotse basis
Pas als Eva meer overtuigd is van haar kunnen, nodigt zij haar ouders uit voor haar allereerste zaallezing in Alkmaar. Het wordt een bijeenkomst om nooit te vergeten. En haar ouders? Zij vinden het prachtig en zijn beretrots op hun Eva.
Weer thuis
Naast het behandelen van mensen, helpt zij radeloze baasjes waarvan hun viervoetertje de benen heeft genomen. Door zich te focussen op de diereneigenaar en/of een fotootje van het huisdier, heeft zij al vele eigenaren kunnen herenigen met hun hartendief. En als details van het blije baasje achteraf blijken te kloppen, zoals de gekleurde kussentjes op de bank, dan kan Eva’s dag niet meer stuk.
Aardse puntjes
Het gebeurt regelmatig dat pas overleden mensen de achterblijvers iets willen doorgeven en dit kan werkelijk over van alles gaan. Zo was er een pas overleden vrouw die Eva exact wist te vertellen hoe zij haar begrafenis geregeld wilde hebben. En ook het verzoek of de deken in de kist kon worden rechtgelegd. Hoe apart! Hierdoor werden voor moeder toch nog de allerlaatste aardse puntjes op de spreekwoordelijke i gezet, want beide dochters hadden ieder hun eigen ideeën hierover.
Lekker gewoon
Eva voelt zich niet uitverkoren dat zij doordeweeks, en in het weekend op beurzen, mens en dier mag helpen met haar gaven. Het energetisch multitasken zit nou eenmaal in haar DNA en vindt zij heel normaal. Wel stelt zij zichzelf regelmatig de kritische vraag of wat zij ervaart en/of uitspreekt helemaal klopt.
Een prettige bijkomstigheid is dat gene zijde feilloos aanvoelt wat zij wel of niet nodig heeft. En wanneer zij behoefte heeft aan rust, wordt hier als vanzelfsprekend rekening mee gehouden. Het gevoel om 24/7 beschikbaar te moeten zijn, behoort gelukkig tot een grijs verleden.
Na nog een koffie, gaan wij heerlijk lunchen. Een smakelijke afronding van een aantal uren gezellig samenzijn. Dag Eva! Ik heb genoten!
Tekst: Belinda Inhulsen. Belinda spreken of een tip geven? Dat kan! Zie haar blog op facebook https://www.facebook.com/MijnPassieIsSchrijven/ of mail haar: belindainhulsen@gmail.com