Religie vs. spiritualiteit
Religie wordt wel opium voor het volk genoemd en daar zit wat in. In religie zijn mensen bezig met een leven na de dood, waarin ze hopen in de hemel te komen en ze vergeten te leven voor de dood. Ze denken aan een eeuwig leven, terwijl ze niet eens weten wat ze op een regenachtige zondag moeten doen en zich vervelen. En als je je verveelt, dan ben je vervelend.
Ik ben opgegroeid in een gereformeerd gezin. De gereformeerden waanden zichzelf als zijnde de besten die in de hemel kwamen, ze keken neer op de katholieken en socialisten en communisten waren heidenen die in de hel zouden komen. Mijn goede ervaringen met zowel de katholieken als de socialisten deden me daar heel anders over denken. Op mijn 14e vroeg ik een gesprek aan met de dominee en vertelde hem dat ik niks meer met zijn religie te maken wilde hebben…
Ik moest later in mijn leven door een hel gaan, de hel van depressie en depersonalisatie en paniek en grote angsten. Daardoor ontstond bij mij spiritualiteit. Spiritueel word je pas als je door een hel bent gegaan en wedergeboren bent. De Hindoes noemen dat de voor de tweede maal geboren worden.
Hierbij een afbeelding van een Sioux indiaan met een prachtige uitspraak die mijn oude indianenbloed sneller doet stromen. Indianen zeiden ook: ‘Jullie God is er alleen voor jullie religie, onze Grote Geest is er voor iedereen’ en dat laatste is een spirituele gedachte. Bij spiritualiteit ken je je spirit en heb je contact met de spirits, zoals ook de indianen hadden. En dan heb je spirit, power…
Religie plaatst zijn god buiten zich in de hemel en beseft niet dat zowel de hemel als de hel in je zitten, het is de weg naar binnen. Maar dat is spiritueel, daar doet religie niet aan. Religie betekent ‘verbinden’, maar ze doen juist het omgekeerde en scheiden zich af. Ze plaatsen Jezus op een voetstuk en zoeken niet de Christus-geest in zichzelf, daarvoor moet je weer bij spiritualiteit zijn.
De Bijbel zegt: ‘Weet ge niet dat ge goden zijt?’, maar dat snappen de religieuzen niet. Ze gaan ervan uit dat Jezus voor hun zonden is gestorven en ze zelf dus niks meer hoeven doen. Dit in tegenstelling tot spiritualiteit, waar je wel werkt voor je zelfrealisatie. Rumi zei: ‘Wie zijn gebreken niet erkent, is zijn eigen vijand!’
Bij spiritualiteit word je één met de Grote Geest, God, Tao, Kosmos, Universum, Brahman of hoe je het ook wilt noemen. Het gaat om de eenheid, verbondenheid en liefde, die hand in hand gaan met wijsheid.
Henny Bos
