Sekhmet!

Nancy Polet had in 2016 een zeer indringende en persoonlijke ervaring met de Egyptische godin Sekhmet in The British Museum. Tot drie keer riep dit ‘levende’ beeld haar naar zich toe. Nancy ontdekte dat gevoelige mensen ook in de huidige tijd de frequentie van Sekhmet kunnen waarnemen en haar tijdloze wijsheid in zich kunnen opnemen. Hieronder een deel van haar artikel uit de nieuwe ParaVisie. Voor geïnteresseerden: In het kader van de tentoonstelling ‘Goden van Egypte’ staan er tot en met 31 maart 2019 twee grote Sekhmet-beelden in het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden.

Sekhmet is een godin uit de Egyptologische mythologie, ook wel het oog van Ra (de zonnegod) genoemd. Sekhmets naam komt van het oud-Egyptische woord ‘sekhem’ wat kracht of macht betekent. Sekhmet betekent dus: ‘Degene die machtig is’. Sekhmet staat ook bekend als ‘Degene die was voordat de goden waren’. Ze is ouder dan de tijd zelf.

Ze is de vrouw van Ptah en de moeder van hun zoon Nefertem. Het centrum van haar verering vond plaats in Memphis. Ze wordt afgebeeld in de vorm van een vrouw met het hoofd van een leeuwin. Op haar hoofd zie je de Ureus-slang, de cobra die klaar is om aan te vallen. Achter de slang wordt de zon afgebeeld als een grote zonneschijf. Ze is ook de woeste kundalini leeuwin. De godin van passie, van het innerlijk vuur. De slang op het hoofd kan ook worden gezien als de tot de kruinchakra gerezen kundalini-energie.

In haar vernietigingsmythe zendt de zonnegod Ra één van zijn dochters, Sekhmet, naar de aarde om de afvallige mens te straffen. Sekhmet raast als een woeste leeuw over de aarde en doodt een groot deel van de mensheid. Ra krijgt spijt en zorgt dat Sekhmet bier vermengd met granaatappelsap te drinken krijgt. Denkend dat het mensenbloed is, drinkt ze zoveel dat ze dronken in slaap valt. Als ze wakker wordt is haar bloeddorst verdwenen en komen haar helende aspecten boven. Sekhmet is dus zowel de godin van vernietiging als de godin van heling. Haar priesters stonden bekend als kundige artsen.

Farao Amenhotep III, 18e dynastie, was geobsedeerd door Sekhmet. Tijdens zijn heerschappij, van 1390 tot 1352 voor Christus, liet hij meer dan 730 beelden van Sekhmet maken. Deze beelden van graniet of dioriet plaatste hij in de nabijheid van de tempel van Mut in Karnak en in zijn doden-tempel aan de westoever van de Nijl. Er was een zittende en een staande Sekhmet voor iedere dag van het jaar, mogelijk om haar te kalmeren of haar bescherming aan te roepen tijdens zonsopgang en zonsondergang. Toch is zeker niet iedere Sekhmet hetzelfde. Duidelijk is dat er geen mal gebruikt is; ieder beeld is handgemaakt en heeft een andere uitstraling. De beelden van Sekhmet zijn larger than life: tot 2,5 meter hoog. De op een troon zittende beelden houden een ankh vast, het symbool van het leven. Dit staat voor haar scheppende kracht. De staande beelden houden een scepter vast, die symbool staat voor kracht en heerschappij.

Egyptische magie

De Egyptenaren zagen het goddelijke principe als een kracht met vele namen. Het goddelijke kan overal en alles tegelijk zijn en heeft geen begrenzing. Beoefenaars van Oud-Egyptische of hedendaagse magie geloven dat als zij rituelen uitvoeren en daarbij de juiste woorden in de juiste volgorde uitspreken, zij daarmee de realiteit kunnen beïnvloeden en gewenste resultaten kunnen behalen. We kunnen naar de goden en godinnen kijken als verschillende frequenties van de universele levensbrengende energie. Als mens werken we gemakkelijker met plaatjes dan met abstracte ideeën. De maskers helpen ons om het onbekende en vormloze te begrijpen en ermee te  communiceren.

De energie die de Egyptenaren gebruikten in hun magie werd ‘heka’ genoemd. Ze geloofden dat dit de energie was die de schepper gebruikte om de wereld te scheppen. Daarbij gebruikten de Egyptische magiërs spreuken, bezweringen en rituelen; ‘akhu’ genoemd. Het Egyptische begrip voor levensenergie is ‘Ka’. Iedere ochtend bij de dageraad wekte de priester het godenbeeld in zijn schrijn, waste, zalfde, kleedde het en bood het voedsel en drank aan. Met de energie van het voedsel kon de god zijn levensenergie (Ka) versterken. De offerhandeling werd dus niet als zuiver symbolisch gezien, maar was heel concreet en noodzakelijk. Met behulp van de offers en vleierij, werden de goden aangeroepen en bijna gedwongen om bezit te nemen van de beelden. De priesters konden zich focussen op de levende wezens, aanwezig als bewoners van het beeld dat voor hun stond.

Sekhmet in musea

Het is Napoleon die rond 1800 startte met schatgraverij in Egypte. Rond 1850 ontstond een meer wetenschappelijke archeologische methode. In de tussentijd waren de westerse musea al gevuld met Egyptische oudheden. Rond het terrein van de tempel van Mut in Karnak zijn tegenwoordig nog talloze beelden van Sekhmet te zien. Lange tijd verwaarloosd, nu gelukkig in ere hersteld. In maart 2016 werden acht Sekhmet-beelden opgegraven bij deze tempel en in maart 2017 zelf 66! Maar de mooiste beelden staan in musea over de gehele wereld, zoals in Wenen, het Louvre in Parijs en het Metropolitan in New York. Het Vaticaan bezit vijftig Sekhmet-beelden, waarvan er maar enkele tentoongesteld worden. Op een voor het publiek ontoegankelijk terras staan acht Sekhmet-beelden, de rest staat in depot. Ook The British Museum heeft diverse Sekhmet-beelden in depot. De afgelopen jaren zijn er slechts zes tentoongesteld.

Tijdens het plunderen van Egypte in de Victoriaanse tijd zijn enorme aantallen beelden van Sekhmet meegenomen naar Londen, onderweg gebruikt als ballast en in zee gedumpt. Zo zou er een beeld van Sekhmet op de bodem van de Theems liggen. Duidelijk hangt er een buste van Sekhmet boven de ingang van veilinghuis Sotheby’s in New Bond Street. De daar aanwezige Nederlandse suppoost vertelde ons dat de buste geveild is in 1840 voor veertig pond maar nooit is opgehaald. Sotheby’s heeft daarna de buste boven de deur geplaatst.

De kracht van Sekhmet

Ook The Atlantis Bookshop heeft al sinds de oprichting in 1922 een Sekhmet-beeld in de winkel. Eén van de vorige eigenaren werkte in 1978 voor het tijdschrift Strange Phenomena. Dit tijdschrift deed onderzoek naar de mediamieke gaven van mensen. Ze werden naar The British Museum gebracht. Iedere keer als deze mensen langs de vier granieten Sekhmets werden geleid gingen ze in trance of zagen ze zichzelf in het Oude Egypte. Sommigen zeiden dat ze met Sekhmet communiceerden. Vaak begonnen ze kennis van het Oude Egypte te spuien. Velen voelden tintelingen als ze de beelden aanraakten. Allemaal verkeerden ze in een veranderende staat van bewustzijn.

In Egypte zelf is de kapel in de tempel van Karnak de krachtigste plek om met Sekhmet in contact te komen. In deze kapel is een ‘levende’ staande Sekhmet aanwezig. De ruimte is volledig donker maar er is een moment dat de zon door een kleine opening in het plafond op haar beeld schijnt. Bijna iedereen die deze kamer betreedt, voelt de ongelooflijke kracht als ze haar bewustzijn ervaren. Vele bezoekers hebben het beeld tot leven zien komen. Ook hebben velen golven energie uit het beeld zien komen. Deze golven energie, maar ook rondvliegende lichtbollen worden op foto en film vastgelegd.

Sinds een jaar of twintig verschijnen er steeds meer spirituele boeken over Sekhmet. De schrijfsters hiervan getuigen allemaal van persoonlijke spirituele ervaringen met een ‘levende’ Sekhmet, zowel in Karnak als in diverse musea. De boeken bedrijven meerdere manieren om contact met haar te maken. Veel vrouwen zien haar als een bron van kracht, onafhankelijkheid en assertiviteit. Je kunt haar alles geven wat als een obstakel op je pad staat. Ze zal het wegbranden met witte en rode vlammen. Ze schoont het oude en rottende op om plaats te maken voor het nieuwe. The Lady of the Flame helpt je door het vuur van de transformatie te gaan.

Het hele artikel over Sekhmet lees je in de februari-uitgave van ParaVisie Magazine. Bestellen kan hier: https://paravisiemagazine.nl/bestellen/